Vanmorgen kwamen we aan op station Nijmegen. Bert, Theo en Christ uit Brabant en Hans met de Arriva boemel uit Beek Limburg. Het weerzien was ontroerend, we worden ouder de tranen liggen dichter op de huid. Het gevoel was weer terug. Samen drie weken van inspanning en genot, wat is mooier? De eerste dag volgen we de machtige Rijn. Heerlijke paadjes door de schitterende Ooipolder. Rust in de kop. De benen doen het werk. Hoe gaat het? En de kinderen, kleinkinderen? Nog met vakantie geweest, mankementjes onder de huid. Fietsend praten we ons bij. We fietsen een stuk over de LF3 route, in 1994 fietste ik die met zo’n 40 collega’s van Arnhem naar Sittard, na anderhalf jaar in Arnhem gewerkt te hebben, verhuisden we naar Sittard.
Het is zaterdagochtend. Gisteren nog veel moeite moeten doen om aan eten te komen. De kok van de camping is ziek. Bert heeft stad en land afgebeld, uiteindelijk een pizza gegeten.
Deze blog stuur ik wat laat. Het 2g netwerk werkt niet mee.
Hans
Mooie tekst Hans! Vol verwachting…